บันทึกจากนักวิจัยสมัยใหม่ เช่น ฏอฮา ญาบิร อัลอะเลาวานีย์, ยาซิด อับดุลกอฎิร อัลญะวาส และบาบาร่า สโตเวสเซอร์ ได้แสดงให้เห็นถึงความคล้ายคลึงกันที่สำคัญระหว่าง อิบน์ กะษีร และ ฏอกิดดีน อิบน์ ตัยมียะฮ์ ปรมาจารย์ผู้มีอิทธิพลของเขา เช่น การปฏิเสธอรรถกถาของอัลกุรอาน สนับสนุนการทำสงคราม ญิฮาด และยึดมั่นในการต่ออายุ ประชาชาติอิสลาม หนึ่งเดียว [16] [17] [18] [19] นอกจากนี้ นักวิชาการเหล่านี้ยืนยันว่าเช่นเดียวกับอิบน์ ตัยมียะฮ์ อิบน์ กะษีร์จะต้องถูกจัดประเภทเป็นนักวิชาการที่ต่อต้านการใช้เหตุผล อนุรักษนิยม และหะดีษ [20] ตามที่ Jane McAuliffe กล่าวถึงอรรถกถาของอัลกุรอาน อิบน์ กะษีรใช้วิธีการที่ตรงกันข้ามกับอดีตนักวิชาการสุนนะฮ์ [21] บาร์บารา เฟรเยอร์เชื่อว่าแนวทางที่ต่อต้านการใช้เหตุผลนิยม จารีตนิยม และหะดีษซึ่งถือโดยอิบน์ กะษีร์นี้ ไม่เพียงแต่ถูกแบ่งปันโดยอิบน์ ตัยมียะฮ์ [16] [22] เท่านั้น แต่ยังรวมถึง อิบน์ ฮัซม์ มุฮัมมัด อัลบุคอรี [23]